Miesiąc: Wrzesień 2015

Myśli a czyny

Zaledwie co piąty kierowca przepuści pieszego, który czeka przed pasami, choć ok. 70 proc. uważa, że należy to zrobić – wynika z pilotażowych badań zachowań pieszych i relacji pieszy-kierowca przeprowadzonych na zlecenie Sekretariatu Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.

Rysunek

Rysunek

Zdjęcie 1: Zdjęcie zdjęcia 2.

Pictures have a double reality .  …  Pictures are unique among objects; for they are seen both  as  themselves and  as  some other thing, entirely different from the paper or canvas  of  the picture. Pictures are paradoxes. No  object  can be  in  two places at the same time; no object can lie in both two- and three-dimensional space.  Yet pictures are both visibly flat and three-dimensional. They are a certain size, yet also the size  of  a face or a house or a ship. Pictures are impossible. No eyes before man’s were confronted  by  pictures. Previously, all objects  in themselves  were important or could be safely ignored. But pictures, though trivial in themselves, mere patterns  of  marks, are important in showing  absent  things. Biologically this is most odd.

 

[Zdjęcia mają podwójną rzeczywistość. ... Zdjęcia są wyjątkowe jako obiekty - ponieważ są postrzegane zarówno jako takie oraz tak jak inne rzeczy, zupełnie odmienne od papieru lub płótna obrazu. Zdjęcia są paradoksami. Żaden obiekt nie może być w dwóch miejscach jednocześnie; Żaden obiekt nie może leżeć w przestrzeni dwu- i trójwymiarowej. Obrazy są zarówno płaskie, jak i trójwymiarowe. Mają pewną wielkość, rozmiar, ale także mają rozmiar, wielkość twarzy, domu lub statku. Zdjęcia są niemożliwe. Zdjęcia nie są uprzednio konfrontowane z ludzkimi oczami. Wszystkie obiekty same w sobie były ważne lub mogłyby zostać pominięte. Ale obrazy, choć trywialne same w sobie, zwykłe wzory znaków, są ważne w pokazaniu nieobecnych rzeczy. Biologicznie to jest najdziwniejsze.]
/Tłumaczenie na podstawie translatora Google.

(Gregory, R. L.,  Concepts  and  Mechanisms  of  Perception.   Charles Scribner’s Sons, New York, 1974; cytat za: Marbach E., Mental  representation  and  consciousness :  towards  a phenomenological  theory  of  representation  and  reference,  Springer Science+ Business Media, Dordrecht, 1993; http://link.springer.com/book/10.1007/978-94-017-2239-1)

Rysunek

Zdjęcie 2. Zdjęcie zdjęcia 1.

Is There a Temperature?

Physical matter at high energy, velocity and momenta, under extreme acceleration or deceleration, or by another particular circumstance, such as unusual complexity, does behave strangely. Talking about extremely high or low, by the familiar thermometer not measurable temperatures, leads us not only to the question, what is the temperature of such matter, but also to the question, whether the very concept of absolute temperature is applicable: Is there a temperature at all?

Tamás Sándor Biró, Is There a Temperature? Conceptual Challenges at High Energy, Acceleration and Complexity,  Springer Science+Business Media,  2011

Link: http://www.springer.com/us/book/9781441980403

Człowiek racjonalny

A rational person is not one who chooses the best course of action. A rational person is one who chooses the best course of action  relative to the information he has.

Lawrence H. Davis, No chain store paradox, Theory and Desision  18 (1985) 139-144. (http://link.springer.com/article/10.1007%2FBF00134071)

Time After Time

Some models postulate an absolute beginning of time, others an everlasting universe or multiverse in which the big bang is a phase transition, and maybe there are myriads of big bangs. So the low entropy of the observable universe might be a random fluctuation – whereas elsewhere even opposite thermodynamic directions of time may arise. Perhaps the (or our) big bang just created the arrows of time, if it originated as some sort of pseudo-beginning in a quantum vacuum that has no direction of time. Thus it seems useful to conceptually distinguish an undirected microtime and a directed macrotime. It is even possible that time ends – although paradoxically, it may do so only temporarily.

Rüdiger Vaas, Time After Time — Big Bang Cosmology and the Arrows of Time w: Laura Mersini-Houghton, Rudy Vaas (red.) The Arrows of Time. A Debate in Cosmolog, Springer-Verlag, Berlin – Heidelberg, 2012( http://link.springer.com/book/10.1007%2F978-3-642-23259-6)

Niektóre modelki postulują, a wręcz żądają, by być na czas, gdyż wiecznie trwające wybory miss Uniwersum a nawet Multiwersum są tylko przejściowym okresem i jak wszystko skończy się jakimś big bangiem, a nawet miliardami big bangów, zwłaszcza w mediach społecznościowych. Zauważalna niska entropia, kosmicznie niska, chociaż to się zmienia, od człowieka do człowieka, może sprawić, że czas zacznie się cofać, chociaż podobno jest to sprzeczne z zasadami termodynamiki, a tak w ogóle, to jest to chaos, gdy każdemu czas biegnie we własnym kierunku. Dlatego rozróżniajmy nasze własne bałaganiarskie kalendarze od kalendarza globalnego. Czas też się może skończyć, choć wielu może się wydawać, że na jakiś czas tylko.